| به گزارش خبرنگار راهیان نور، در دهه اول شهرویر 1395 روابط عمومی و امور بین الملل ستاد مرکزی راهیان نور کشور میزبان تعدادی از دبیران، نویسندگان و فعالان رسانه ای در راهیان نور غرب و شمال غرب کشور بود.محمدسرور رجایی نویسنده و فعال رسانه ای از کشور افغانستان نیز از جمله دعوت شدگان به این کاروان رسانه ای در سرزمین مجاهدت های خاموش بود.در ادامه، قسمتی از یادداشت های وی را درباره این سفر که در روزنامه شهرآرا به چاپ رسیده است را با هم مرور می کنیم: هفته پیش، اتفاق مبارکی برای من افتاد. اتفاقی که خوابش را هم نمی‌دیدم و آن سفری بود به شهرهای استان کردستان و آذربایجان غربی؛ سفری خاطره‌انگیز که به ابتکار روابط عمومی ستاد مرکزی راهیان نور کشور تنظیم شده بود. نمی‌دانم چه ساعتی از روز سه‌شنبه بود که از سوی آن دفتر محترم برای سفر به استان کردستان و بازدید از یادمان‌های شهدا دعوت شدم. برایم ناباورانه بود؛ چون سفر به کردستان را از آرزوهای محال خود می‌دانستم. پیش از این بارها در گفتگو با رزمندگان افغانستانی دفاع مقدس به شهرها و روستاهای کردستان رفته بودم و در ذهن خود راه‌های صعب‌العبور روستایی آن جاها را ساخته بودم. مخصوصا در این روزها که کتاب حضور رزمندگان افغانستانی دفاع مقدس را برای چاپ آماده می‌کنم، آرزوی سفر به کردستان را بیش از هر زمان دیگر داشتم؛ سفر در عالم واقعیت‌ها و حقیقت‌ها، نه در خیال و آرزوهای گفته‌های رزمندگان؛ اما هر بار خود را در حصار ممنوعیت سفر می‌یافتم؛ در حصار سلیقه‌ها؛ چون افغانستانی هستم. هر بار در پژوهش‌هایم به شهدای مهاجری برمی‌خورم که ۳۰سال پیش در سنگرهای بانه و نقده به شهادت رسیده‌اند، دلم بیشتر می‌گیرد که نمی‌توانم به این شهرها سفر کنم. اشک‌هایم جاری می‌شود وقتی می‌دانم که مسئول اسکورت مجروحان حادثه خونین بمباران رمضان سال ۶۳ شهر بانه به سنندج یک رزمنده مهاجر افغانستانی بوده است، اما امروز هم‌وطنان آن رزمند نمی‌توانند به آن شهر سفر کنند. ماجرای سفر خود را به کردستان سربلند و حماسه‌ساز، همراه با شماری از نمایندگان رسانه‌هایی که به موضوع ارزش‌های دفاع و شهادت می‌پردازند، هدیه‌ای می‌دانم از جانب روح بلند شهدا. سفری خاطره‌انگیز و تکرارنشدنی که در بدو ورود ما با دیدار از یادمان شهدای باشگاه افسران در سنندج همراه بود. شهری که در سال‌های دفاع مقدس ۳۶۰بار حمله هوایی دشمن را تحمل کرده است، ۱۴۰هزار مجروح جنگی دارد و به ۲۸هزار شهید هم افتخار می‌کند. به باور من کردستان مثل کشورم افغانستان تمام خانواده‌هایش به نوعی درگیر جنگ بوده‌اند و سختی‌ها و مشکلات جنگ را با جانشان لمس کرده‌اند. پیش از آنکه به کردستان بروم، خیلی‌ها به شوخی، جدی می‌گفتند مواظب امنیت‌تان باشید. اما کردستان امنیت بسیار خوبی داشت. در روزهای آینده از یادمان‌های شهدا و ویژگی‌های شهرهای کردستان بیشتر می نویسم. امیدوارم محدودیت سفر مهاجران از این شهرها برداشته شود تا مهاجران بیشتری به این شهرها سفر کنند.پیش از آنکه به شهر سنندج سفر کنم، تصمیم داشتم به یادمان شهدای باشگاه افسران این شهر حتما بروم. در گذشتهها مطالبی درباره مقاومت و ایثار کمتر از پنجاه نفر از راست‌قامتانی خوانده بودم که چگونه چند هفته در برابر نزدیک به دو هزار نفر از افراد شرور و خائن به مردم که آن مکان را محاصره کرده بودند، تا پای شهادت ایستادند و تسلیم نشدند. میخواستم به آن مکان بروم تا به روح بلندشان احترام بگذارم، خوشبختانه برنامهها طوری تنظیم شده بود که در آغاز به آن مکان رفتیم. در حاشیه آن دیدار، نشست صمیمانه‌ای هم با حضور مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کردستان، رئیس بسیج رسانهای آن استان، و شماری از روزنامه‌نگاران آن دیار برگزار شد.در ابتدا سرهنگ شرف بیانی با بیان اینکه رشادت مردم شجاع کردستان هنوز برجسته نشده، تاکید کرد و گفت: «متاسفانه نگاه به کردستان متاثر از نگاه امنیتی است و این درست نیست. چنین نگاهی باید اصلاح شود تا مظلومیت مضاعف این سرزمین فرهنگی برداشته شود. درحقیقت خون شهدا و مجاهدتهای خاموش مردم کردستان ضامن برقراری امنیت پایدار این استان است.باورم نمیشد که در یادمان شهدای باشگاه افسران سنندج هستم. بودنم را در آن مکان مدیون خون شهدای عزیزی می‌دانستم که در این سالها تلاش بسیاری بر شناسایی و معرفی آنها داشتم. نام تمام شهدایی را که در این سال با بزرگواری به سراغم آمدهاند، مرور می‌کنم؛ شهید شیرمحمد عسکری محل شهادت شمال‌غرب ایران، شهید علی رحیمی افغانستانی محل شهادت پاوه، شهید علیحسین عالمی افغانستانی محل شهادت کردستان، شهید اقبال حیدرین افغانستانی محل شهادت نقده و... شهید احمدرضا سعیدی ایرانی محل شهادت بهسود افغانستان. نمی‌توانم از نام شهید سعیدی به‌راحتی بگذرم؛ شهیدی که برای اولین‌بار بعد از غائله کردستان در سال١٣۵٩ تصمیم گرفت تا به جهاد افغانستان برود. میرود تا من بتوانم امروز با یاد او سخنم را آغاز کنم و بگویم اگر به یگانگی باورهای خود ایمان داریم، باید نقش شهدای مشترکمان را برجسته کنیم. آن‌سان که کردستان با جغرافیای کوهستانی خود برجستگی دارد؛ آن‌سان که شهدایمان برجستگی دارند.محمدسرور رجاییانتهای پیام/ |  |
↧
یادداشت یک نویسنده افغان درباره سفر به یادمان های غرب و شمال غرب کشور
↧