| به گزارش خبرنگار راهیان نور؛ در روزهای پایانی سال 1366 یکی از دردناک‌ترین و غم‌انگیز‌ترین رویدادها در دوران " جنگ تحمیلی " عراق علیه ایران به وقوع پیوست؛ در یک جنایت آشکار ۵۰ فروند هواپیمای ویژه ارتش عراق در افق غرب آسمان " حلبچه " ظاهر شدند و با ریختن ۲۰۰ بمب حاوی مواد شیمیایی، دست به کشتار مردم این منطقه کردنشین زدند. ** نیروی‌هوایی عراق روشن کننده آتش جنگ جنگ ایران و عراق به صورت رسمی در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ برابر ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ آغاز شد. در این روز نیروی هوایی عراق با جنگنده‌های خود ده فرودگاه نظامی و غیرنظامی ایران را مورد حمله خود قرار داد و پس از آن نیروی زمینی ارتش متجاوز بعث عراق با تمام توان خود و با کمک کشورهای غربی و برخی از کشورهای منطقه به سمت خاک ایران حرکت کرد و بخش‌هایی از آن را به اشغال خود درآورد. رژیم متجاوز عراق در همان روز نخست حمله زمینی از 3 محور اصلی به خاک میهن اسلامی حمله کرد و قصد تصرف شهرهای غربی و جنوب‌غربی را کرد. محور اول این تجاوز که محور میانی را تشکیل می داد؛ " دشت آزادگان " با هدف رسیدن به شهر " اهواز "، مرکز استان " خوزستان " بود و مهم‌ترین شهری که در این مسیر قرار داشت " سوسنگرد " بود. دو محور دیگر هم یکی محور شمالی از غرب " کرخه " و روبه‌روی شهر " دزفول " با هدف تصرف این شهر بود و محور جنوبی هم از مرز " شلمچه " با هدف تصرف " آبادان و خرمشهر " می‌گذشت. نیروهای متجاوز بعثی در همان ابتدا به دلیل این که ارتش ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از هم پاشیده شده ؛ توانستند به سرعت وارد خاک ایران شوند و شهرهای مهم جنوب و جنوب غرب کشور مانند " خرمشهر " را به تصرف خود درآورند اما بعد از این که نیروهای نظامی ایران توانستند انسجام خود را به دست بیاورند به مقابله با دشمن متجاوز پرداختند و توانستند مناطق اشغال شده را بازپس بگیرند و دشمن متجاوز را به سمت مرزها عقب برانند. ** آغاز پیروزی‌های ایران چاشنی بمباران شهرها در تابستان سال 1360 و بعد از عزل رئیس جمهور وقت از سمت خود که موجب شد تا اختلافات سیاسی در داخل کشور از بین برود، تمام تمرکز مقامات به سمت " جنگ تحمیلی " و به دست گرفتن ابتکار عمل در جبهه‌ها معطوف شد و همین تمرکز باعث شد تا نیروهای ارتش و سپاه پاسداران که تا آن زمان به صورت جداگانه عمل می‌کردند تمام توان خود را متمرکز کرده و نیروهای خود را برای مقابله با دشمن متجاوز آماده کردند و در همان زمان عملیات‌های بزرگی را برای بازپس گیری مناطق اشغالی آغاز کردند. نیروهای ایرانی بعد از این که توانستند ابتکار عمل را در دست بگیرند؛ عملیات‌های بزرگی مانند عملیات " فتح المبین " و " بیت المقس " را برای دفع تجاوز نیروهای عراقی انجام دادند که با انجام این عملیات‌ها بخش اعظمی از خاک ایران که توسط نیروهای متجاوز اشغال شده بود دوباره آزاد شد و مردم در این شهرها توانستند دوباره به زندگی خود ادامه دهند. دولت عراق که پیش از این با توجه به این که از سوی دولت‌های غربی و برخی کشورهای منطقه حمایت می‌شد ادعا کرده بود که ظرف مدت کمتر از یک هفته تمام شهرهای ایران را تصرف خواهد کرد و به تهران خواهد رسید، زمانی که مقاومت مردم ایران و نیروهای نظامی را مشاهده کرد و زمانی که دیدند با انجام عملیات‌های بزرگ نیروهای ایرانی بسیاری از مناطق تحت تصرف اشغال آنها را بازپس گرفتند دست به جنایت زدند و با جنگنده‌های چند منظوره شهرهای ایران را آماج بمب‌های خود قرار دادند و خیلی از مردم بی‌گناه شهرها را به خاک و خون کشیدند و خانه‌های زیادی را ویران کردند و خانواده‌های زیادی را آواره ساختند. ** مردم بی‌گناه قربانی شکست‌های ارتش عراق دولت بعث عراق زمانی که روحیه بالای مردم ایران را برای مقابله با دشمن متجاوز دید و زمانی که متوجه شد که ابتکار عمل را در جبهه‌ها برای مقابله با نیروهای نظامی ایران از دست داده برای پوشش شکست‌های خود و برای این که بتواند حامیان خود را از دست ندهد دست به بمباران شهرها و روستاهای ایران زد و بسیاری از مردم ایران را بی‌خانمان کرد و در این حملات عده زیادی شهید و مجروح شدند اما باز هم مردم ایران از مقاومت خود دست برنداشتند و با تمام توان خود در برابر دشمن متجاوز مقاومت کردند. نیروی‌هوایی و ارتش عراق شهرها و روستاهای ایران در 5 مرحله از سال 1359 تا سال 1367 بمباران کردند تا با این کار بتواند مقاومت مردم را بشکند و در این بمباران‌ها از انواع سلاح‌ها مانند توپخانه برای بمباران شهرها و روستاهای مرزی و از موشک‌های بالستیک و جنگنده‌های بمب‌افکن که از کشورهای غربی خریده بود ، برای بمباران شهرهای بزرگ مانند " تهران " وارد عمل کرد. دشمن متجاوز بعثی اولین بار در بهمن سال 62 شهرهای مرزی ایران را با توپخانه بمباران کرد و در ادامه نیز نیروی‌هوایی در فروردین 64 در پاسخ به " عملیات بدر " که نیروهای ایرانی توانستند در این عملیات وارد خاک عراق شوند شهرهای بزرگ مرکزی و نیمه غربی ایران را بمباران کردند و در دور سوم این حملات در دی و بهمن 65 ارتش عراق برای پوشش شکست‌هایی که در " عملیات کربلای 6 " در منطقه " سومار " از رزمندگان ایرانی خورده بود دست به بمباران شهرهای ایران زد. دولت بعث عراق در دوره چهارم بمباران شهرها از بهمن 65 تا اردیبهشت 66 در یک بازه 3 ماهه دستور بمباران شهرها را صادر کرد. نیروهای متجاوز عراق در زمستان 1366 نیز در طول 50 روز بیش از 150 فروند موشک به سمت شهرهای ایران پرتاب کردند که از این میان بیش از 100 فروند موشک به شهر " تهران " و بیش از 40 فروند به شهرهای " قم " و " اصفهان " برخورد کرد و مابقی موشک‌ها نیز به شهرهایی مانند " تبریز " و " کرج " اصابت کرد. البته در زمان بمباران شهرها رژیم متجاوز عراق برای شکستن مقاومت مردم از بمب‌های شیمیایی نیز استفاده کرد و بسیاری از مردم را با شلیک این موشک‌ها که غالبا از جنگنده‌ها شلیک می‌شدند به شهادت رساند که بسیاری از این شهدا کودکان و زنان بودند. ** " حلبچه " جولان‌گاه بمب‌های شیمیایی عراقارتش عراق از زمانی که " جنگ تحمیلی " را شروع کرد از هیچ وسیله‌ای برای پیروز شدن در این نبرد فروگذار نبود و زمانی که دید نمی‌تواند در جبهه‌ها حریف نیروهای نظامی ایران شود مردم بی‌گناه و بی‌دفاع شهرها را مورد هجوم خود قرار داد و در این بمباران‌ها از انواع بمب‌ها و سلاح های شیمیایی که تاکنون استفاده نشده بود، بهره‌برداری کرد که در این میان شهر " حلبچه " به جولان‌گاهی برای این بمب‌ها بدل شد.رژم بعث عراق طی چندین مرحله حملات شیمیایی که در جنگ علیه جمهوری اسلامی ایران انجام داد، باعث شهید شدن هزاران نفر ار شهروندان ایرانی گردید و در این حملات شیمیایی این رژیم از انواع مواد شیمیایی ممنوعه بر علیه مردم بی دفاع وشهروندان ایرانی استفاده نمود که از آن جمله می‌توان به گاز خردل،گازهای اعصاب، انواع سلاح های شیمیایی، ترکیبات ناشناخته شیمیایی وغیره اشاره نمود که تاثیرات این سلاح های شیمیایی ممنوعه سالهای سال بر مردم بی‌گناه ایرانی مشاهده می‌شود. دولت عراق از سال 59 تا 66 طی حملات مختلف شیمیایی به مناطق "دهلاویه"،"جزایر مجنون"،"سردشت"،"حلبچه" و روستاها وشهرهای مختلف باعث شد تا عده زیادی از مردم بی دفاع ایران و منطقه کردستان عراق کشته و مجروح شوند و این در حالی است که سازمان ملل بارها تاکید کرده بود که در جنگ، طرفین به هیچ عنوان از سلاح شیمیایی استفاده نکنند ؛ ولی رژیم بعث این توافقنامه را زیر پا گذاشت و از سلاح های ترکیبی و ناشناخته که کشور های غربی آن را در اختیار این رژیم می‌گذاشتند و تاکنون در هیچ جنگی استفاده نشده بود برعلیه مردم بی دفاع بهره برد."حلبچه" یکی از شهرهای "کردستان عراق" است که در 15 کیلومتری مرز ایران و 225 کیلومتری شمال شرقی "بغداد" قرار دارد و ساکنان این شهر در 25 اسفند ماه سال 66 توسط رژیم متجاوز بعثی مورد حملات شیمیایی قرار گرفتند که در جریان این بمباران متاسفانه بیش از 5 هزار نفر از مردم بی دفاع در یک نیمروز جان باختند. در جریان حملات شیمیایی منطقه حلبچه رژیم متجاوز بعثی از گازهای " خردل"، اعصاب و خون استفاده کردند که این حمله به کشتار "حلبچه" یا جمعه خونین شناخته می‌شود واین بمباران طی روزهای پایانی جنگ ایران وعراق صورت گرفت. ** چرا صدام شهر "حلبچه" را بمباران کرد؟در آن زمان نیروهای رزمنده ایرانی که توان نظامی خود را به حدی رسانده که کشورهای دنیا را متعجب از این مسئله بودند توانستند در بهت و سردرگمی نیروهای نظامی عراق و حامیانش و طی عملیات " والفجر 10 " بخش‌هایی از عراق را به تصرف خود درآورند و رژیم بعث که از این مسئله به وحشت افتاده بود مجبور شد تا این منطقه را بمباران کند که در طی این حملات نیز از مواد شیمیایی استفاده کرد که به خاطر همین امر عده زیادی از مردم "کردستان عراق" به شهادت رسیدند.رژیم بعثی عراق در مجموع بیش از 300 مورد حمله شیمیایی علیه رزمندگان و شهروندان ایرانی انجام داد که طی آن ده ها هزار نفر کشته و مجروح شدند. بر اساس تحقیقات گازهای خردل 92 بار، اعصاب 69 بار، خون 33 بار و خفه کننده 12 بار در جنگ تحمیلی علیه ایران استفاده شد.گزارش از امین ملکیان |  |
↧
"کینه‌های صدام"؛ مشتی بر سر مردم بی‌گناه "حلبچه " + تصاویر
↧