به گزارش راهیان نور؛ ، «میدان امام حسین(ع)» اصفهان امروز سیزدهم آبان ماه سال 1397 در سالروز گرامیداشت «انقلاب دوم»، میعادگاه نسلی از انقلاب شده که بار دیگر بالندگی و ثمردهی شجره طیبه جمهوری اسلامی را به نمایش گذاشتند.
درست در مکانی منسوب به امام سوم شیعیان جهان و چند روزی پس از اجتماع عظیم بینالمللی و فرامرزی اربعین حسینی در عراق؛ امروز دوباره در فاصله کمی، نسل پنجم انقلاب در آستانه چهلسالگی، فصل پختگی این نظام، نشان دادند که الحق «حب الحسین یجمعنا»، که عشق حسینی دمی است در قلوب که خاموش نخواهد شد.
اگر رسانههای جهانی این شور و حرارت نوجوانهای دهه نود انقلاب را بایکوت نمیکرد که راهی جز این ندارند، جهان زودتر متوجه میشد زمان کمی مانده تا پرچم تمدن نوین اسلامی سرافرازانه بالا برود و ندای اناالحق در گوش مردمان بپیچد.دانشآموزان مکتب امام حسین(ع) که خود نماد آزادگی، مقاومت و سر تعظیم در برابر ظلم و استکبار خم نکردن است، بار دیگر نمرات درخشان دروس استکبارستیزی، مقاومت و ایستادگی، اتکای به خود و... را در کارنامهشان ثبت کردند و سیلی محکمی به گوش آنهایی زدند که افکار پوشالی و توخالی درباره ایران دارند.
امروز کدخداپنداران جهان بیش از پیش دریافتهاند که در هیچ عرصهای توان این را ندارند که راه پیشرفت نیروی انسانی خلاق و پیش برنده ایرانی را ببندد و به خیال خام خود با اعلام تحریم و محدودیت میتواند آبی بر حرارت آتشین این مردمان باشد در روزی که همگی به اتفاق ندای مرگ بر ظالم و مرگ بر مستکبر سر میدهند. هرگز و ابداً، که این اعلامیهها کانه دودی است که به آتش میدمند و شعلههای آن را بیشتر میکند.
مستکبران غافلاند از آن که وعدههای الهی در دلهای نسل پنجم انقلاب پررنگتر از هر زمان دیگری است و نمیبیند نوجوانانی که خود را آماده سرداری و سربازی سپاه حضرت حق میکنند تا طلایهداران و میراثداران زمین شوند که خداوند در قرآن به درستی فرموده است: زمین به مستضعفان به ارث خواهد رسید «وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ» و ملت ما فراموش نکرده این حرف بنیانگذار و رهبر کبیر سفینه النجات انقلاب را که ما مستضعفان تاریخ، ما مظلومان و پابرهنگانیم و ما به غیر از خدا کسی را نداریم و این ویژگی مؤمنان است که در هنگام جنگ و افزایش فشار دشمن فزادهم ایمانهم.
امروز هر فریادی که از عمق جان نوجوانان بر میآید لرزهای است که بر جان زورگویان جهان و مستبدان قرن میافتد و هر مشت گره کرده همچون تیشهای است که بر پایههای سست آنها میخورد.
در روزی که حکیم روشن ضمیر و فرزانه زمان با قاطعیت از نیمقرن آینده این مرز و بوم میگوید و بشارت افول و سقوط آنهایی را میدهد که به طرز ذلیلانهای راهی جز تهدید پیش رویشان نمیبینند، طبیعی است که احساس ترس از نابودی هیمنه دروغینشان را تسخیر کند و فکر به چشم خود دیدن دست برتر شدن ایران در مناسبات جهانی خواب را از چشمشان بگیرد.
اندک اندک جمع نوجوانانِ پای انقلاب، جمع میشود و با همان شعار کهنه نشدنی «مرگ بر آمریکا» راهپیمایی 13 آبان 97 آغاز میشود.
شاید بهترین واکنش به تهدید و تحریم رئیسجمهور آمریکا را در این تصاویر بتوان دید، زمانی که ریش سفیدان انقلاب به امروزیترها یادآور میشوند همان را که امام 40 سال قبل گفت؛ آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند، ما آمریکا را زیرپا میگذاریم.
دانش آموزان اصفهانی همصدا با جوانانی که به ندای قیام پیر جماران لبیک گفته بودند و امروز خود پیر انقلاب محسوب میشوند، فریاد «لبیک یا خامنهای» سر میدهند؛ این ندا جمله شهید آوینی را تداعی میکند که میگفت: از عاشورای سال 61 هجری قمری، دیگر زمان از عاشورا نگذشته است و همه روزها عاشوراست. زمان بر امتحان من و تو میگردد تا ببیند که چون صدای هَل مِن ناصرِ امام عشق برخیزد، چه میکنیم؟
اصفهانیها همیشه پیش قدم بودهاند، سن و سال هم ندارد، کوچک تا بزرگشان همواره ثابت کردهاند که پای کار هستند.
اصفهانیها به امید یک آینده عاری از ظلم و زورگویی گامهای خود را به سوی خیابان پاسداران برمیدارند و طنین شعارهای دانشآموزان هنوز در میدان امام حسین به گوش میرسد.
دختر پلاکارد دست نوشتهای با جمله «دشمنی با امریکا را فراموش نکنید» را بالای سر گرفته و فریاد سر میدهد: نصر من الله و فتح القریب، جملهای که روز گذشته رهبر انقلاب خطاب به دانشآموزان فرمودند، در زمان کمی فاصلهها را درنوردیده و در عمق جان مخاطب جا خوش کرده است.
زمانی امام خمینی فرمود این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است، و امروز این جمعیت به چشم خود با مشتهای گره کرده، با قدمهای استوار و فریادهایی از عمق جان پیام عاشورا را متبلور میکنند و با نفسهای اربعینیشان چه صادقانه دعای فرج را زمزمه و برای سلامتی و ظهور منجی همه مظلومان جهان دعا میکنند.
در پایان دعا سوار بر موتوری که مشخص نیست در ازدحام جمعیت گیر افتاده یا سهواً خود را به میان جمعیت کشانده، مردانه و غیرتمندانه دستانش را بر روی سینه میگذارد و نجوا میکند: «انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم».
راهپیمایی رو به پایان است، اما آنچه هر روز میجوشد و پایانی ندارد، نسلهایی هستند که قصد ندارند در مقابل همه هجمه، حملهها، تحریمها و تهدیدهای این و آن کوتاه بیاند، آمدهاند که بمانند؛ «والعاقبه للمتقین».
انتهای پیام/
↧