به گزارش راهیان نور؛ «لباس خاکی ها» حکایت عاشقی خادمین شهدایی است که در عصر غربت پلاک و چفیه، به سرزمین لاله هایی کوچ کرده اند که آنها را ندیده اند بلکه فقط قصه آنها را بارها شنیده اند.
فرسنگ ها آمده اند تا خود را به بهشتی برسانند که روزگاری مردمانی چون کوه استوار در راه حفط اسلام، وطن و ناموس از مهم ترین مطاع خود، جان، گذشته اند و امروز آرزویشان را اینگونه بیان می کنند که؛ ای کاش روزها را با آنها بوده و شبهایم را با این آیه های زندگی سپری می کردم.
و امروز آنها روایت عاشقی خود را برای ما اینگونه شرح می دهند که سبک زندگی شهدای ما برترین الگوی سبک زندگی است، اگر زندگی‌مان حال و هوای شهدایی داشته باشد همچنان در این دنیای مادی برای زیستن، برای حیات، برای پیشرفت و سعادت حرف خواهیم داشت.
آنچه را که در ادامه می خوانید گفتگویی صمیمی است با جمعی از همین لباس خاکی ها...
علی اصدق پور زائری از شهرستان ماسال استان گیلان در گفتگو با خبرنگار جهاد رسانه ای شهید رهبر اظهار کرد: به لطف خداوند دومین سالی است که به عنوان خادم در مناطق عملیاتی شرکت می کنم و سال اولی است که در منطقه ی شمال غرب حضور دارم.
وی افزود: پس از گذشت یک سال که انسان در شهر از خدا و شهدا دور می شود و غبار بر دل آدم می نشیند نیاز دارد تا با خود خلوت کند. برای خودسازی و تجدید بیعت با آرمان های شهدا به عنوان خادم به مناطق عملیاتی راهیان نور غرب و شمالغرب آمدم تا غبار را از دلهایمان پاک کنیم.
این زائر ماسالی با اشاره به اینکه شهدا نقش بهترین دوست را برای من ایفا می کنند، بیان کرد: دوست شهید من شهید جلالیان از اهالی ماسال است. در تنهایی های خودم با او درد و دل می کنم که اگر الان روبروی من نشسته بود به او می گفتم که به من توفیق بده تا بتوانم سال های بعد هم برای خادمی ببایم و این توفیق از من گرفته نشود. معنویت این مناطق و رفاقت هایش برای من شیرین است.
کورش احمدپور از استان اصفهان گفت: من تا ذره ای از مقاومت و سختی های رزمندگان در زمان دفاع مقدس را درک کنم.
وی افزود: سعی می کنم از دستاوردهای معنوی این سفر و تجربیات خادمی و فضای معنوی این دیار برای دوستان و آشنایان تعریف کنم.
احمدپور ادامه داد: امنیت امروز خود را مدیون شهدایی هستیم که با بذل جان خود امنیت، آزادی و اقتدار را به ما هدیه کرده اند. از شهدا می خواهم که دست ما را بگیرند تا پشتوانه ولایت باشیم.
انتهای پیام/
↧