به گزارش خبرنگار راهیان نور، از زنجان آمده بود، از دیار شور و شعور حسینی. همسر شهید مفقود الاثر فتح علی صالحی را می گویم که به جستجوی گمشده اش به معراج شهدا آمده بود . می گفت : سی سال است که چشم به راه یار و همراه دیرینش مانده! و دعا می کرد که کاش روزی شهیدش برگردد تا از این انتظار سخت فارغ شود. با شنیدن این حرف ها یاد کلام آقایمان افتادم. آنجا که فرمودند : "چقدر سخت است یک خانواده مفقودالاثر داشته باشد! آن خانواده ای که نمی داند جوانش زنده است یا نه، برای آنها هر شب مثل شب عملیات است." و ما چه می دانیم شب عملیات یعنی چه! چه می دانیم انتظار یعنی چه! چه می دانیم مفقودالاثر یعنی که! فقط می توانم بگویم: تا کی دل من چشم به در داشته باشد ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد!انتهای پیام/